DENGÊ XWÎNÊ

Bi zimanê xwe yê ku ji rehên kurdiya me ya delal dikêşe, bi tevna xwe ya ku wê hêjahiya evîna dilsoz bi xwendevanan bi firêt û xavên xwe yên qewîn ve dide zanîn, çîrokeke gelekî nas, gelekî balkêş û gelekî diltezîn… Evîna Temo û Alînayê. Mirazê nebûyî. Naleyeke Cudayî. Straneke bi per û bask, li ber serê baqek binefş.

Pê re jî, du çîrokên din ên kurt û delal, bi Dengê Xwînê re, di vê berhevoka Têmûrê Xelîl de.

Ev ji zû ve bû min çîrokeke ev çend bi sadebûna xwe ve xurt, bi kurdî nexwendibû. Bi raya min, we yê jî nexwendibe…”